1. 1. از قبل آماده شوید: قبل از برقراری تماس، مطمئن شوید که در مکانی آرام و راحت با نور خوب و اتصال به اینترنت پایدار هستید.
   2. مناسب بپوشید: لباس هایی بپوشید که به شما احساس اعتماد به نفس و راحتی می دهد.

1. حالت خوب را تمرین کنید: صاف بنشینید یا بایستید و شانه های خود را به عقب و سر خود را بالا نگه دارید.
2. از دوربینی با کیفیت بالا استفاده کنید: روی یک وب‌کم خوب یا دوربین تلفن هوشمند سرمایه‌گذاری کنید تا مطمئن شوید که در هنگام تماس بهترین ظاهر خود را دارید.
3. از اتصال اینترنت پایدار استفاده کنید: از اتصال اینترنت کند یا غیرقابل اعتماد خودداری کنید، زیرا این امر می‌تواند باعث تاخیر و قطع تماس‌ها شود.
4. از قبل صدا و تصویر خود را تست کنید: قبل از شروع تماس، مطمئن شوید که میکروفون و دوربین شما به درستی کار می کنند.
5. با یک سلام گرم شروع کنید: تماس را با یک سلام دوستانه شروع کنید، مانند “سلام، چطورید؟” یا «سلام، از دیدن شما خوشحالم!»
6. خودت باش: وقتی صحبت از تماس های Facetime به میان می آید، اصالت کلیدی است. خودتان باشید و سعی نکنید کسی باشید که نیستید.
7. از زبان بدن مثبت استفاده کنید: تماس چشمی برقرار کنید، لبخند بزنید و از حرکات باز و مطمئن استفاده کنید.
8. به طور فعال گوش کنید: به صحبت های طرف مقابل توجه کنید و نشان دهید که درگیر گفتگو هستید.
9. سوال بپرسید: با پرسیدن سوال، طرف مقابل را تشویق کنید تا افکار و احساسات خود را به اشتراک بگذارد.
10. تجارب خود را به اشتراک بگذارید: در مورد تجربیات و احساسات خود باز و صادق باشید.
11. از طنز استفاده کنید: یک داستان یا جوک خنده دار را به اشتراک بگذارید تا حال و هوا را کم کنید و یخ را بشکنید.
12. احترام داشته باشید: با طرف مقابل با احترام و مهربانی رفتار کنید، حتی اگر با او مخالف هستید.
13. از موضوعات بحث برانگیز پرهیز کنید: از موضوعاتی که ممکن است منجر به اختلاف یا درگیری شود دوری کنید.
14. به تفاوت های فرهنگی توجه داشته باشید: نسبت به پیشینه فرهنگی و آداب و رسوم طرف مقابل حساس باشید.
15. از زبان مناسب استفاده کنید: از استفاده از زبان عامیانه یا توهین آمیز که می‌تواند توهین آمیز باشد خودداری کنید.
16. مکالمه را متعادل نگه دارید: مطمئن شوید که مکالمه متعادل است و تمرکز زیادی روی یک نفر ندارد.
17. از نشانه‌های غیرکلامی استفاده کنید: از نشانه‌های غیرکلامی مانند تکان دادن سر یا لبخند زدن استفاده کنید تا نشان دهید که توجه دارید.
18. موقعیت بگذارید: اگر لازم است برای لحظه ای فاصله بگیرید، اشکالی ندارد که از تماس استراحت کنید.
19. استفاده از هدست یا هدفون: استفاده از هدست یا هدفون می‌تواند به شما کمک کند تا روی تماس تمرکز کرده و صدای پس زمینه را مسدود کنید.
20. میکروفون خود را بی‌صدا کنید: هنگامی که صحبت نمی‌کنید میکروفون خود را بی‌صدا کنید تا از سر و صدای پس‌زمینه و حواس‌پرتی جلوگیری کنید.
21. از بلندگوی با کیفیت بالا استفاده کنید: اگر از بلندگوی استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که بلندگوی باکیفیت است که صدای واضح و بلندی ارائه می‌کند.
22. تماس را کوتاه نگه دارید: تماس را کوتاه و شیرین نگه دارید، مخصوصا اگر شما آغاز کننده تماس هستید.
23. پیگیری با یک ایمیل: پس از تماس، یک ایمیل بعدی برای خلاصه کردن مکالمه و هر اقدامی ارسال کنید.
24. صبور باشید: اگر طرف مقابل دیر آمد یا مشکلات فنی داشت صبور باشید و درک کنید.
25. استفاده از ابزار زمان‌بندی: از ابزار زمان‌بندی مانند Calendly یا Doodle برای زمان‌بندی تماس و جلوگیری از سردرگمی در مورد تاریخ‌ها و زمان‌ها استفاده کنید.
26. برای تعدیل آماده باشید: در صورت نیاز برای تنظیم برنامه یا دستور کار خود آماده باشید.
27. استفاده از سند مشترک: از یک سند یا تخته سفید مشترک برای همکاری با شخص دیگر در طول تماس استفاده کنید.
28. یادداشت برداری: در طول تماس یادداشت برداری کنید تا نکات مهم و موارد اقدام را به خاطر بسپارید.
29. استفاده از برنامه یادآوری: از یک برنامه یادآوری برای تنظیم یادآوری‌ها برای اقدامات یا مهلت‌های بعدی استفاده کنید.
30. روشن فکر باشید: ذهن باز و مایل به در نظر گرفتن دیدگاه های مختلف باشید.
31. از گوش دادن فعال استفاده کنید: از مهارت های گوش دادن فعال برای تعامل کامل با طرف مقابل استفاده کنید.
32. اجتناب از انجام چند کار: از انجام چند کار در حین تماس خودداری کنید، زیرا می‌تواند حواس شما و طرف مقابل را پرت کند.
33. استفاده از پس زمینه مجازی: از پس زمینه مجازی برای حفظ ظاهر حرفه ای استفاده کنید.
34. مراقب محیط اطراف خود باشید: مراقب محیط اطراف خود باشید و از صداهای پس زمینه یا حواس پرتی خودداری کنید.
35. استفاده از تایمر: از تایمر برای پیگیری تماس و جلوگیری از تجاوز به زمان تعیین شده استفاده کنید.
36. تماس را به صورت حرفه ای پایان دهید: با تشکر از طرف مقابل و ابراز قدردانی از وقتش، تماس را به صورت حرفه ای پایان دهید.

کرلینگ یک ورزش استراتژیک و چالش برانگیز است که نیاز به دقت، کار گروهی و برنامه ریزی دقیق دارد. امتیاز دهی در حلقه زدن شامل رساندن سنگ ها به ناحیه مورد نظر، معروف به خانه، و جمع آوری نقاط بر اساس نزدیکی سنگ ها به مرکز خانه است. در این راهنمای مبتدیان، ما شش مرحله را برای کمک به شما در درک نحوه عملکرد امتیازدهی در کرلینگ بیان می‌کنیم.

مرحله 1: درک خانه

خانه منطقه هدف دایره ای در هر انتهای ورق پیچش است. این حلقه از سه حلقه متحدالمرکز تشکیل شده است: حلقه های 12 فوت، 8 فوت و 4 فوت. مرکز خانه دکمه نامیده می شود که هدف نهایی برای هر سنگ است.

مرحله 2: تحویل سنگ

در حلقه زدن، تیم ها به نوبت سنگ ها را به سمت خانه تحویل می دهند. هر بازیکن در هر پایان (دور) دو سنگ پرتاب می کند. تیمی که آخرین مزیت سنگ را دارد، پس از پرتاب سنگ های حریف، سنگ های خود را تحویل می دهد.

مرحله 3: تعیین سنگ های امتیازدهی

پس از اینکه هر دو تیم تمام سنگ های خود را برای پایان تحویل دادند، سنگ های امتیازدهی مشخص می شود. فقط یک تیم می‌تواند در پایان گل بزند. برای اینکه به عنوان یک سنگ امتیاز در نظر گرفته شود، باید در داخل خانه و نزدیکتر از هر یک از سنگ های حریف به دکمه باشد.

مرحله 4: شمارش امتیاز

امتیازات بر اساس تعداد سنگ های امتیازدهی یک تیم در خانه تعلق می گیرد. تیمی که نزدیکترین سنگ به دکمه را داشته باشد یک امتیاز دریافت می کند. اگر سنگ‌های اضافی نزدیک‌تر از سنگ‌های حریف به دکمه داشته باشند، برای هر یک امتیاز اضافی دریافت می‌کنند.

مرحله 5: امتیازات و امتیازات اضافی

اگر هر دو تیم یک سنگ با فاصله مساوی از دکمه داشته باشند، یکدیگر را لغو می کنند و هیچ یک از تیم ها امتیازی کسب نمی کنند. با این حال، اگر یک تیم دارای چندین سنگ به فاصله مساوی از دکمه اما نزدیکتر از سنگ های حریف باشد، برای هر یک از آن سنگ ها یک امتیاز دریافت می کند.

مرحله 6: تعیین برنده

تیمی که بیشترین امتیاز را در یک پایان کسب کند برنده آن پایان است. در پایان یک بازی کرلینگ، تیمی که بیشترین امتیاز را کسب کند، برنده اعلام می شود. اگر بازی با تساوی به پایان برسد، پایان های اضافی (دورهای اضافی) تا تعیین برنده انجام می شود.

این شش مرحله یک درک اساسی از نحوه عملکرد امتیاز دهی در کرلینگ ارائه می دهد. با کسب تجربه و دانش بیشتر در مورد این ورزش، استراتژی ها و تکنیک های مختلفی را برای بهبود توانایی های امتیازدهی خود کشف خواهید کرد.

23 نکته برای امتیاز دادن در کرلینگ

علاوه بر شش مرحله ذکر شده در بالا، در اینجا 23 نکته برای افزایش پتانسیل امتیازدهی شما در کرلینگ وجود دارد:

1. تکنیک تحویل خود را برای رسیدن به قرار دادن سنگ ثابت تمرین کنید.

1. یک تکنیک جاروب قوی برای تأثیرگذاری بر سرعت و جهت سنگ ایجاد کنید.

1. شرایط یخ را درک کنید و استراتژی خود را مطابق با آن تطبیق دهید.

1. برای برنامه ریزی عکس ها و بحث درباره استراتژی با هم تیمی های خود به طور موثر ارتباط برقرار کنید.

1. موقعیت سنگ های حریف خود را تجزیه و تحلیل کنید تا بهترین انتخاب ضربه را تعیین کنید.

1. از محافظ‌ها به صورت استراتژیک برای محافظت از سنگ‌های خود در برابر برداشتن توسط مخالفان استفاده کنید.

1. برای قرار دادن دقیق سنگ ها در موقعیت های دلخواه، به ترسیم عکس ها استاد شوید.

1. بیاموزید که چگونه ضربات بیرون را به طور موثر برای حذف سنگ های حریف از بازی اجرا کنید.

1. از زاویه ها و تغییر مسیرها برای دستکاری موقعیت سنگ و ایجاد فرصت های امتیازی استفاده کنید.

1. تغییرات شرایط یخ در طول بازی را پیش بینی کرده و نسبت به آن واکنش نشان دهید.

1. درکی از کنترل وزن برای تنظیم مناسب سرعت سنگ ایجاد کنید.

1. انواع ضربات مختلف را مطالعه کنید و اجرای مداوم آنها را تمرین کنید.

1. از قانون منطقه نگهبان آزاد آگاه باشید، که حذف سنگ‌های حریف را در مراحل اولیه محدود می‌کند.

1. هدف خود را برای ثبات خط و وزن در هنگام تحویل سنگ داشته باشید.

1. به دستورالعمل‌های جارو کردن از پرش یا جابجایی خود توجه کنید.

1. تمرین‌های استراتژیک را برای بهبود مهارت‌های تصمیم‌گیری در طول بازی تمرین کنید.

1. مسابقات کرلینگ حرفه ای را تماشا کنید تا از بازیکنان با تجربه یاد بگیرید.

1. از نظر ذهنی متمرکز بمانید و تمرکز خود را در طول بازی حفظ کنید.

1. خواندن یخ و پیش‌بینی واکنش سنگ‌ها را بیاموزید.

1. یک روال قبل از عکسبرداری ایجاد کنید تا از ثبات در تحویل خود اطمینان حاصل کنید.

1. با چرخش دسته های مختلف برای کنترل پیچش سنگ آزمایش کنید.

1. در مورد وزن مورد نظر برای هر ضربه با هم تیمی های خود ارتباط برقرار کنید.

1. با جستجوی بازخورد از بیگودی های با تجربه، از یادگیری و بهبود مستمر استقبال کنید.

با پیروی از این نکات و تمرین منظم، می‌توانید توانایی های گلزنی خود را در کرلینگ افزایش دهید و تبدیل به یک بازیکن شوید.بازیکن رقابتی تر

1. به اندازه کافی بخوابید: اولین قدم برای جلوگیری از خواب آلودگی در محل کار این است که اطمینان حاصل کنید که شب ها به اندازه کافی می خوابید. 7 تا 9 ساعت خواب با کیفیت را در نظر بگیرید تا در طول روز احساس شادابی و انرژی کنید.
2. برنامه خواب منظمی تنظیم کنید: با رفتن به رختخواب و بیدار شدن در زمان مشخصی هر روز، حتی آخر هفته ها، یک برنامه خواب ثابت ایجاد کنید. این به تنظیم ساعت داخلی بدن شما کمک می کند و باعث خواب بهتر می شود.
3. محیط خواب راحت ایجاد کنید: مطمئن شوید اتاق خواب شما با تاریک، ساکت و خنک نگه داشتن آن برای خواب مناسب است. در صورت لزوم از پرده های خاموش، گوش گیر یا دستگاه های با صدای سفید برای ایجاد یک محیط خواب بهینه استفاده کنید.
4. تکنیک های تمدد اعصاب را تمرین کنید: قبل از خواب، تکنیک های آرامش بخشی مانند تمرینات تنفس عمیق، مدیتیشن یا حمام آب گرم را انجام دهید. این فعالیت‌ها می‌توانند به آرامش ذهن و آماده‌سازی بدن برای خواب کمک کنند.
5. مصرف کافئین و الکل را محدود کنید: از مصرف کافئین یا الکل نزدیک به زمان خواب خودداری کنید زیرا می توانند کیفیت خواب شما را مختل کنند. کافئین محرکی است که می تواند شما را بیدار نگه دارد، در حالی که الکل ممکن است الگوهای خواب شما را مختل کند.
6. چرت های کوتاه با قدرت (در صورت مجاز): اگر محل کار شما اجازه می دهد، چرت زدن کوتاه با قدرت در طول روز می تواند به مبارزه با خواب آلودگی کمک کند. چرت زدن را حدود 20 دقیقه نگه دارید تا از وارد شدن به خواب عمیق خودداری کنید، که می تواند پس از بیدار شدن احساس کسالت کنید.
7. فعال و درگیر بمانید: شرکت در فعالیت بدنی منظم می تواند سطح انرژی شما را افزایش داده و خواب بهتر در شب را تقویت کند. علاوه بر این، درگیر ماندن ذهنی در محل کار از طریق کارهای چالش برانگیز یا وقفه ها می تواند به جلوگیری از خواب آلودگی کمک کند.

19 نکته برای جلوگیری از خواب آلودگی در محل کار:

1. هیدراته بمانید: کم‌آبی بدن می‌تواند باعث خستگی شود، بنابراین در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید تا هیدراته و هوشیار بمانید.
2. نورپردازی را بهینه کنید: اطمینان حاصل کنید که فضای کاری شما به خوبی روشن است، ترجیحا با نور طبیعی. نور روشن می تواند به بیدار نگه داشتن شما و بهبود خلق و خوی شما کمک کند.
3. از وعده های غذایی سنگین پرهیز کنید: مصرف وعده های غذایی حجیم و سنگین در زمان ناهار می تواند منجر به خواب آلودگی بعد از غذا شود. وعده‌های غذایی سبک‌تر و متعادل‌تر را انتخاب کنید که انرژی پایدار را تأمین می‌کند.
4. میان وعده های غذایی سالم: میان وعده های سالم مانند میوه ها، آجیل یا ماست را انتخاب کنید تا سطح قند خون خود را ثابت نگه دارید و از سقوط انرژی جلوگیری کنید.
5. وقفه های منظم: استراحت های کوتاه مکرر می تواند به جلوگیری از خستگی ذهنی و بهبود بهره وری کمک کند. از این استراحت‌ها برای کشش، راه رفتن یا انجام تمرین‌های آرام‌سازی مختصر استفاده کنید.
6. در فعالیت بدنی شرکت کنید: با پیاده روی در زمان استراحت یا استفاده از میزهای ایستاده در صورت وجود، فعالیت بدنی را در روز کاری خود بگنجانید. ورزش گردش خون را تحریک می کند و به مبارزه با خواب آلودگی کمک می کند.
7. حفظ وضعیت بدنی خوب: نشستن در حالت خمیده می تواند باعث احساس خستگی بیشتر شود. صاف بنشینید و با وضعیت مناسب بنشینید تا هوشیاری را افزایش دهید و از خستگی عضلات جلوگیری کنید.
8. خونسرد بمانید: محیط کاری خنک تر می تواند به دفع خواب آلودگی کمک کند. درجه حرارت را تنظیم کنید یا از یک فن برای حفظ سطح خنکی راحت استفاده کنید.
9. گوش دادن به موسیقی شاد: گوش دادن به موسیقی زنده می تواند سطح انرژی شما را افزایش دهد و به شما کمک کند بیدار و متمرکز بمانید.
10. از کارهای یکنواخت پرهیز کنید: در صورت امکان، کارهای یکنواخت را با کارهای جذاب تر در هم آمیخته تا ذهن خود را فعال نگه دارید و از خواب آلودگی ناشی از کسالت جلوگیری کنید.
11. اجتماعی بمانید: تعامل با همکاران یا شرکت در فعالیت های اجتماعی در محل کار می تواند به شما کمک کند از نظر ذهنی تحریک شده و بیدار شوید.
12. از رایحه درمانی استفاده کنید: برخی رایحه‌ها مانند نعناع فلفلی یا مرکبات می‌توانند تأثیری نیروبخش بر ذهن داشته باشند و به مقابله با خواب‌آلودگی کمک کنند. استفاده از روغن های ضروری یا شمع های معطر را در محل کار خود در نظر بگیرید.
13. از گرمای بیش از حد دور بمانید: دمای بالا می تواند باعث ایجاد احساس خواب آلودگی شود. اطمینان حاصل کنید که فضای کار شما به اندازه کافی تهویه می شود یا از یک فن قابل حمل برای خنک نگه داشتن استفاده کنید.
14. از استفاده بیش از حد از دستگاه های دیجیتال خودداری کنید: نور آبی ساطع شده از دستگاه های الکترونیکی می تواند چرخه خواب و بیداری شما را مختل کند. برای بهبود کیفیت خواب، زمان استفاده از صفحه نمایش را قبل از خواب و در زمان استراحت به حداقل برسانید.
15. پاشیدن آب سرد را امتحان کنید: پاشیدن آب سرد روی صورت شما می‌تواند انرژی سریعی را افزایش دهد و به شما کمک کند احساس بیداری بیشتری کنید.
16. مثبت بمانید: حفظ ذهنیت مثبت و تمرکز بر وظایف دردست می تواند به مبارزه با خستگی و افزایش بهره وری کمک کند.
17. جویدن آدامس: نشان داده شده است که جویدن آدامس باعث افزایش هوشیاری و کاهش احساس خواب آلودگی می شود.
18. چای سبز بنوشید: چای سبز حاوی مقدار متوسطی کافئین است و می تواند انرژی ملایمی را بدون لرزش قهوه ایجاد کند.
19. جلوگیری از قند زیاد: مصرف بیش از حد مواد غذایی یا نوشیدنی های شیرین می تواند منجر به اختلالات انرژی شود. جایگزین های سالم تری را برای حفظ سطح انرژی پایدار انتخاب کنید.

منابع : 

1. کلینیک مایو: کلینیک مایو یک سازمان تحقیقاتی و عملی پزشکی مشهور است که اطلاعات قابل اعتمادی را در مورد موضوعات مختلف سلامت، از جمله اختلالات خواب و راهکارهایی برای بهبود کیفیت خواب ارائه می‌دهد.
2. بنیاد ملی خواب: بنیاد ملی خواب یک سازمان غیرانتفاعی است که به ترویج عادات خواب سالم و افزایش آگاهی در مورد اهمیت خواب اختصاص دارد. وب سایت آنها منابع مبتنی بر شواهد را در مورد موضوعات مرتبط با خواب ارائه می دهد.
3. انتشار سلامت هاروارد: انتشارات سلامت هاروارد بخش سلامت مصرف کنندگان دانشکده پزشکی هاروارد است که اطلاعات سلامت قابل اعتمادی را بر اساس آخرین یافته های تحقیقاتی ارائه می دهد. آنها طیف گسترده ای از موضوعات، از جمله سلامت خواب و استراتژی هایی برای بهبود هوشیاری در طول روز را پوشش می دهند.

بخش بندی: تقسیم بندی اولین مرحله در مدل STP است. این شامل تقسیم بازار به گروه های متمایز از مشتریان است که ویژگی ها، نیازها و ترجیحات مشابهی دارند. با تقسیم‌بندی بازار، کسب‌وکارها می‌توانند مشتریان خود را بهتر درک کنند و استراتژی‌های بازاریابی هدفمند ایجاد کنند. تقسیم بندی را می توان بر اساس عوامل مختلفی مانند جمعیت (سن، جنسیت، درآمد)، روانشناختی (سبک زندگی، ارزش ها، نگرش ها)، رفتار (الگوهای استفاده، وفاداری) یا موقعیت جغرافیایی انجام داد.

هدف گذاری: پس از تقسیم بندی بازار، مرحله بعدی هدف گذاری است. هدف گذاری شامل انتخاب یک یا چند بخش خاص مشتری برای تمرکز بر اساس جذابیت و سازگاری آنها با اهداف و منابع کسب و کار است. کسب و کارها بخش های مختلف را بر اساس عواملی مانند اندازه، پتانسیل رشد، رقابت و سودآوری ارزیابی می کنند. با هدف قرار دادن بخش‌های خاص، کسب‌وکارها می‌توانند منابع خود را به طور مؤثرتری تخصیص دهند و پیام‌های بازاریابی خود را طوری تنظیم کنند که با مخاطبان انتخابی خود طنین‌انداز شود.

موقعیت یابی: تعیین موقعیت آخرین مرحله در مدل STP است. به این اشاره دارد که چگونه یک کسب و کار محصولات یا خدمات خود را نسبت به رقبا در ذهن مشتریان هدف خود قرار می دهد. این شامل ایجاد یک پیشنهاد ارزش منحصر به فرد است که کسب و کار را از رقبای خود متمایز می کند و با نیازها و خواسته های بازار هدف طنین انداز می شود. موقعیت یابی موثر به کسب و کارها کمک می کند تا هویت برند قوی داشته باشند و مزایای محصولات یا خدمات خود را به روشی قانع کننده به اشتراک بگذارند.

چرا از مدل STP در بازاریابی کسب و کار استفاده کنیم؟

1. درک بازار: مدل STP رویکردی سیستماتیک برای درک بازار هدف به کسب‌وکارها ارائه می‌کند. با تقسیم‌بندی بازار، کسب‌وکارها بینش‌هایی درباره ترجیحات، رفتارها و نیازهای مشتری به دست می‌آورند و به آن‌ها اجازه می‌دهد تا استراتژی‌های بازاریابی مؤثرتری توسعه دهند.
2. بازاریابی هدفمند: مدل STP به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهد تا تلاش‌های بازاریابی خود را برای بخش‌های خاص مشتری تنظیم کنند. با هدف قرار دادن یک مخاطب خاص، کسب‌وکارها می‌توانند پیام‌ها و پیشنهادات شخصی‌سازی‌شده‌ای ایجاد کنند که به احتمال زیاد در بین مشتریانشان طنین‌انداز شود و منجر به تعامل و نرخ تبدیل بالاتری شود.
3. تخصیص منابع: مدل STP به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا منابع خود را به طور مؤثرتری تخصیص دهند. کسب‌وکارها می‌توانند به جای اتخاذ یک رویکرد یک‌اندازه برای همه، منابع خود را بر روی امیدوارکننده‌ترین بخش‌های مشتریان متمرکز کنند. این تضمین می‌کند که تلاش‌های بازاریابی به سمت سودآورترین فرصت‌ها هدایت می‌شوند و بازگشت سرمایه را به حداکثر می‌رسانند.
4. مزیت رقابتی: تقسیم بندی، هدف گذاری و موقعیت یابی موثر می تواند یک مزیت رقابتی برای کسب و کارها ایجاد کند. کسب‌وکارها با درک بهتر نیازهای مشتریان خود نسبت به رقبای خود، می‌توانند ارزش‌های پیشنهادی منحصربه‌فردی ایجاد کنند و خود را به عنوان انتخاب ترجیحی در بازار قرار دهند.
5. رضایت مشتری: مدل STP به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا نیازهای خاص بخش‌های مختلف مشتریان را درک کرده و برآورده کنند. کسب‌وکارها با تطبیق محصولات، خدمات و پیام‌های بازاریابی خود برای این بخش‌ها، می‌توانند رضایت مشتری را افزایش دهند و روابط بلندمدت ایجاد کنند.
6. گسترش بازار: مدل STP همچنین به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا فرصت‌های بازار را شناسایی کنند. با تجزیه و تحلیل بخش‌های مختلف، کسب‌وکارها ممکن است گروه‌های مشتریان جدید یا بازارهای ویژه‌ای را پیدا کنند که می‌توانند با پیشنهادات تخصصی هدف قرار دهند.

در نتیجه، مدل STP یک چارچوب ارزشمند برای کسب‌وکارها است تا به طور موثر بازار هدف خود را تقسیم کنند، بخش‌های خاص مشتری را هدف قرار دهند و محصولات یا خدمات خود را به گونه‌ای قرار دهند که با نیازها و خواسته‌های مشتریان طنین‌انداز شود. با استفاده از این مدل، کسب و کارها می توانند درک بازار خود را افزایش دهند، منابع را به طور کارآمد تخصیص دهند، مزیت رقابتی به دست آورند و در نهایت رضایت مشتری و رشد کسب و کار بالاتری کسب کنند.

منابع : 

1. Harvard Business Review - یک نشریه مشهور که موضوعات مختلف تجاری از جمله استراتژی‌ها و چارچوب‌های بازاریابی را پوشش می‌دهد.
2. انجمن بازاریابی آمریکا (AMA) - انجمن حرفه ای برای بازاریابان که بینش ارزشمندی را ارائه می دهدs و منابع در مورد شیوه های بازاریابی.
3. علوم بازاریابی - یک مجله دانشگاهی پیشرو که مقالات تحقیقاتی را در مورد نظریه ها، مدل ها و مطالعات تجربی بازاریابی منتشر می کند.

محاسبه حاشیه یکی از جنبه های ضروری تحلیل مالی است، زیرا به سرمایه گذاران و تحلیلگران کمک می کند تا سودآوری یک تجارت را درک کنند. در اینجا 8 مرحله برای محاسبه حاشیه آورده شده است:

1. تعیین فروش خالص: اولین قدم تعیین فروش خالص شرکت است. این کل درآمد شرکت منهای هر گونه تخفیف، بازگشت و کمک هزینه است.
2. محاسبه بهای تمام شده کالای فروخته شده (COGS): مرحله بعدی محاسبه بهای تمام شده کالای فروخته شده (COGS) است که کل هزینه تولید کالاهای فروخته شده توسط شرکت است. این شامل هزینه مواد خام، نیروی کار و هزینه های سربار است.
3. محاسبه سود ناخالص: سود ناخالص تفاوت بین فروش خالص و COGS است. این نشان دهنده سود کسب شده توسط شرکت قبل از در نظر گرفتن سایر هزینه ها است.
4. محاسبه هزینه‌های عملیاتی: هزینه‌های عملیاتی شامل تمام هزینه‌های متحمل شده توسط شرکت برای راه‌اندازی تجارت خود، مانند حقوق، اجاره، آب و برق و هزینه‌های بازاریابی است.
5. محاسبه سود عملیاتی: سود عملیاتی سود ناخالص منهای هزینه های عملیاتی است. این نشان دهنده سود کسب شده توسط شرکت پس از در نظر گرفتن تمام هزینه های عملیاتی است.
6. محاسبه هزینه های بهره: هزینه های بهره شامل تمام سود پرداختی شرکت به بدهی هایش، مانند وام و اوراق قرضه می شود.
7. محاسبه مالیات: مالیات ها شامل همه مالیات های پرداخت شده توسط شرکت، مانند مالیات بر درآمد و مالیات بر حقوق می شود.
8. محاسبه سود خالص: سود خالص سود عملیاتی منهای هزینه های بهره و مالیات است. این نشان دهنده کل سود کسب شده توسط شرکت پس از در نظر گرفتن تمام هزینه ها است.

19 نکته برای محاسبه مارجین

در اینجا 19 نکته برای محاسبه حاشیه آورده شده است:

1. استفاده از داده های مالی دقیق و به روز: دقت محاسبه حاشیه به دقت داده های مالی مورد استفاده بستگی دارد. بنابراین، استفاده از جدیدترین و دقیق ترین صورت های مالی موجود ضروری است.
2. از فرمول صحیح استفاده کنید: فرمول های مختلفی برای محاسبه حاشیه وجود دارد و استفاده از فرمول صحیح برای نوع خاصی از حاشیه در حال محاسبه ضروری است.
3. همه هزینه‌ها را در نظر بگیرید: تمام هزینه‌های متحمل شده توسط شرکت باید هنگام محاسبه حاشیه در نظر گرفته شود، از جمله هزینه‌های عملیاتی، هزینه‌های بهره و مالیات.
4. از سود ناخالص به جای سود خالص استفاده کنید: سود ناخالص معیار بهتری برای سنجش سودآوری نسبت به سود خالص است، زیرا شامل مالیات و هزینه های بهره نمی شود.
5. محاسبه حاشیه به صورت درصد: محاسبه حاشیه به صورت درصد نسبت به محاسبه آن به صورت دلاری، معیار معناداری سودآوری را ارائه می دهد.
6. مقایسه با معیارهای صنعت: مقایسه حاشیه شرکت با معیارهای صنعت می تواند بینش ارزشمندی در مورد سودآوری شرکت ارائه دهد.
7. تجزیه و تحلیل روند: تجزیه و تحلیل روند حاشیه سود در طول زمان می‌تواند بینش ارزشمندی در مورد عملکرد شرکت ارائه دهد.
8. نسبت حاشیه را در نظر بگیرید: نسبت حاشیه، نسبت حاشیه به فروش خالص است. این معیار معنی‌دارتری از سودآوری نسبت به مقدار حاشیه مطلق ارائه می‌کند.
9. استفاده از نسبت بازده فروش (ROS): نسبت ROS نسبت سود عملیاتی به فروش خالص است. این نسبت سودآوری معنی‌داری را نسبت به نسبت حاشیه ارائه می‌کند.
10. استفاده از نسبت بازده دارایی ها (ROA): نسبت ROA نسبت سود عملیاتی به کل دارایی ها است. این نسبت سودآوری معنی‌داری را نسبت به نسبت ROS ارائه می‌کند.
11. استفاده از نسبت بازده حقوق صاحبان سهام (ROE): نسبت ROE نسبت سود عملیاتی به کل حقوق صاحبان سهام است. این نسبت سودآوری معنی‌داری را نسبت به نسبت ROA ارائه می‌کند.
12. نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام را در نظر بگیرید: نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام، نسبت کل بدهی به کل حقوق صاحبان سهام است. این معیار معنادارتری از اهرم مالی شرکت ارائه می دهد.
13. نسبت پوشش بهره را در نظر بگیرید: نسبت پوشش بهره، نسبت سود عملیاتی به هزینه های بهره است. این معیار معناداری بیشتری از توانایی شرکت برای پرداخت هزینه های بهره اش ارائه می دهد.
14. حاشیه جریان نقدی را در نظر بگیرید: حاشیه جریان نقدی نسبت جریان نقد عملیاتی به خالص فروش است. این معیار معنادارتری از سودآوری را نسبت به حاشیه ارائه می دهد.
15. سود اقتصادی را در نظر بگیرید: سود اقتصادی سودی است که شرکت پس از در نظر گرفتن تمام هزینه های فرصت کسب می کند. من را بیشتر می کندمعیار سودآوری نسبت به سود حسابداری.
16. درآمد باقیمانده را در نظر بگیرید: درآمد باقیمانده سودی است که شرکت پس از در نظر گرفتن تمام هزینه‌ها و هزینه‌های فرصت کسب می‌کند. این معیار معنادارتری از سودآوری نسبت به سود حسابداری ارائه می دهد.
17. استفاده از حاشیه برای ارزیابی عملکرد شرکت: از حاشیه می توان برای ارزیابی عملکرد شرکت مانند سودآوری، کارایی و سلامت مالی آن استفاده کرد.
18. استفاده از حاشیه برای مقایسه عملکرد شرکت‌های مختلف: از حاشیه می‌توان برای مقایسه عملکرد شرکت‌های مختلف در یک صنعت یا در صنایع مختلف استفاده کرد.
19. استفاده از حاشیه برای تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری: از حاشیه می‌توان برای تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری، مانند شناسایی شرکت‌های کم ارزش یا بیش از ارزش‌گذاری شده استفاده کرد.

فهرست همه راه های بهینه سازی حاشیه

در اینجا فهرستی از تمام روش‌های بهینه‌سازی حاشیه آورده شده است:

1. افزایش فروش خالص: افزایش فروش خالص می‌تواند با افزایش سود ناخالص، حاشیه را افزایش دهد.
2. کاهش COGS: کاهش COGS می تواند با افزایش سود ناخالص، حاشیه را افزایش دهد.
3. کاهش هزینه‌های عملیاتی: کاهش هزینه‌های عملیاتی می‌تواند با افزایش سود عملیاتی، حاشیه را افزایش دهد.
4. افزایش سود عملیاتی: افزایش سود عملیاتی می‌تواند با افزایش سود ناخالص، حاشیه را افزایش دهد.
5. کاهش هزینه‌های بهره: کاهش هزینه‌های بهره می‌تواند با افزایش سود عملیاتی، حاشیه را افزایش دهد.
6. کاهش مالیات: کاهش مالیات می تواند با افزایش سود عملیاتی، حاشیه را افزایش دهد.
7. افزایش کارایی: افزایش کارایی می‌تواند با کاهش هزینه‌های عملیاتی، حاشیه را افزایش دهد.
8. افزایش بهره وری: افزایش بهره وری می تواند با کاهش هزینه های عملیاتی، حاشیه سود را افزایش دهد.
9. افزایش قدرت قیمت‌گذاری: افزایش قدرت قیمت‌گذاری می‌تواند با افزایش سود ناخالص، حاشیه را افزایش دهد.
10. افزایش سهم بازار: افزایش سهم بازار می تواند با افزایش فروش خالص، حاشیه را افزایش دهد.
11. کاهش رقابت: کاهش رقابت می تواند با افزایش سهم بازار، حاشیه را افزایش دهد.
12. تشخیص برند را افزایش دهید: افزایش شناخت برند می تواند با افزایش فروش خالص، حاشیه را افزایش دهد.
13. افزایش وفاداری مشتری: افزایش وفاداری مشتری می تواند با افزایش فروش خالص، حاشیه را افزایش دهد.
14. افزایش بهره وری کارکنان: افزایش بهره وری کارکنان می تواند با کاهش هزینه های عملیاتی، حاشیه سود را افزایش دهد.
15. افزایش کارایی زنجیره تامین: افزایش کارایی زنجیره تامین می تواند با کاهش COGS، حاشیه را افزایش دهد.
16. افزایش گردش موجودی: افزایش گردش موجودی می تواند با کاهش COGS، حاشیه را افزایش دهد.
17. افزایش گردش دارایی: افزایش گردش دارایی می تواند با کاهش COGS، حاشیه را افزایش دهد.
18. افزایش بازده دارایی ها (ROA): افزایش ROA می تواند با افزایش سود عملیاتی، حاشیه را افزایش دهد.
19. افزایش بازده حقوق صاحبان سهام (ROE): افزایش ROE می تواند با افزایش سود عملیاتی، حاشیه را افزایش دهد.

فهرست همه روشهای جدید پررنگ فقط جواب سوال

در اینجا لیستی از تمام روش های جدید وجود دارد که فقط پاسخ این سؤال را برجسته می کند:

1. افزایش قدرت قیمت‌گذاری: افزایش قدرت قیمت‌گذاری می‌تواند با افزایش سود ناخالص، حاشیه را افزایش دهد.
2. افزایش سهم بازار: افزایش سهم بازار می‌تواند با افزایش فروش خالص، حاشیه را افزایش دهد.
3. کاهش رقابت: کاهش رقابت می تواند با افزایش سهم بازار، حاشیه را افزایش دهد.
4. شناسایی برند را افزایش دهید: افزایش شناخت برند می‌تواند با افزایش فروش خالص، حاشیه را افزایش دهد.
5. افزایش وفاداری مشتری: افزایش وفاداری مشتری می تواند با افزایش فروش خالص، حاشیه را افزایش دهد.
6. افزایش بهره وری کارکنان: افزایش بهره وری کارکنان می تواند با کاهش هزینه های عملیاتی، حاشیه سود را افزایش دهد.
7. افزایش کارایی زنجیره تامین: افزایش کارایی زنجیره تامین می تواند با کاهش COGS، حاشیه را افزایش دهد.
8. افزایش گردش موجودی: افزایش گردش موجودی می‌تواند با کاهش COGS، حاشیه را افزایش دهد.
9. افزایش گردش دارایی: افزایش گردش دارایی می تواند با کاهش COGS، حاشیه را افزایش دهد.
10. افزایش بازده دارایی ها (ROA): افزایش ROA می تواند حاشیه را افزایش دهدافزایش سود عملیاتی.
11. افزایش بازده سهام (ROE): افزایش ROE می تواند با افزایش سود عملیاتی، حاشیه را افزایش دهد.

امیدوارم این پاسخ کمک کند! لطفاً اگر سؤال دیگری دارید یا چیز دیگری وجود دارد که می توانم در مورد آن کمک کنم، به من اطلاع دهید.

منابع : 

1. “مدیریت مالی” توسط ریچارد ا. بریلی و استوارت سی. مایرز
2. “تحلیل و مدل سازی مالی” توسط سایمون بنینگا
3. «مالی شرکتی» نوشته جفری ای. کان و الکساندر ال ام. کوان